PLATFORMA BADAWCZA – ŚRODOWISKO
“Regeneracja środowiska i relacje społeczne”.
Proponowany obszar działań projektowo-badawczych stawia sobie za cel poszukiwanie równowagi pomiędzy regeneracją środowiska i kreowaniem korzystnych uwarunkowań prospołecznych. Projektowanie regenerujące nastawione jest na przywracanie środowisku przyrodniczemu pożądanych cech, którymi dysponowały dawniej lub nadawanie im nowych, przywracających ich potencjał życiowy, koncentrując się na stymulowaniu pozytywnych sprzężeń zwrotnych. Podejście regenerujące ma nie tylko na celu odwrócenie degeneracji naturalnych systemów przyrodniczych, lecz także uwzględnienie potencjalnych grup lub konkretnych społeczności, które mogłyby w nich koegzystować w sposób generujący wzajemne korzyści. W tym ujęciu społeczności są częścią natury, a stworzone przez nie sztuczne otoczenie może być również habitatem przyrodniczym. Bezpośrednim miejscem działania projektowego będzie teren zielony przed halą Global Expo na Żeraniu, która jest wykorzystywana jako centrum pomocy humanitarnej i tymczasowe schronienie dla osób uchodźczych z Ukrainy. Wyposażenie i aranżacja tego obszaru terenu mogą służyć spełnieniu potrzeb wybranej społeczności
Do podstawowych celów projektu zaliczyć należy:
- wykorzystanie terapeutycznych właściwości przyrody dla osób dotkniętych traumą
- stworzenie przestrzeni do wypoczynku, kontaktu z naturą, aktywności fizycznej, spędzania czasu w grupie, wspólnego świętowania, organizowania wydarzeń lub realizacji innych funkcji
- stworzenie okazji do włączania osób w kryzysie uchodźczym w pracę terapeutyczną regenerację przyrodniczą poprzemysłowego nieużytku
- edukację przyrodniczą dzieci i dorosłych
PLATFORMA BADAWCZA – GOSPODARKA
“Zrównoważona gospodarka – odpowiedzialne projektowanie”
Program platformy “gospodarka” ma na celu nowe odczytanie zagadnień ekonomicznych. Kluczowe jest osadzenie procesów gospodarczych w interdyscyplinarnym makrosystemie środowisko-społeczeństwo-gospodarka. Istotne jest ponadto wskazanie alternatywnych, w relacji do tzw. ekonomii głównego nurtu, ścieżek rozwoju. Rozwoju, który nie jest definiowany niemal wyłącznie przez wartość konsumpcji wyrażoną w pieniądzu i wymagający nieskończonego wzrostu, ale rozwoju, który uwzględnia i na nowo interpretuje kategorię jakości życia. W obliczu wielu kryzysów: klimatycznego, różnorodności biologicznej, ekonomicznego, demograficznego, kulturowego – światowa gospodarka wymaga zdecydowanego przemodelowania. Istotne jest, aby w podejmowany proces rewizji włączyło się środowisko projektantów. Rola współodpowiedzialności projektantów za kreowanie przyszłości w duchu zrównoważonego rozwoju jest nadrzędnym mottem realizacji zajęć w ramach platformy.
PLATFORMA BADAWCZA – SPOŁECZEŃSTWO
“Przyszłość pomników – pomiędzy pamięcią, współczesnością a wyobrażeniami o przyszłości”.
Jako osoby zajmujące się projektowaniem oraz jako obywatelki i obywatele, chcemy spojrzeć na pomniki krytycznie i wizjonersko – zarówno na te, które już istnieją, jak i te dopiero powstające. Zastanowimy się nad narracjami stojącymi za istniejącymi pomnikami i rozważymy możliwość wejścia z nimi w dialog. Przyjrzymy się dotychczasowym formom upamiętniania w Polsce, ich biografiom oraz dyskusjom, które wywoływały. Jakie współczesne kwestie mogą być istotne dla przyszłych pokoleń i jaką kommemoratywną formę i metodę powinny przybrać?
OSOBY EKSPERCKIE:
Natalia Budnik — architektka krajobrazu. Współpracuje interdyscyplinarnie z biurami architektonicznymi i urbanistycznymi, osobami artystycznymi i instytucjami kultury, tworząc strategie krajobrazowe i roślinne w różnych skalach. Interesują ją projekty podkreślające fenomeny natury i jej procesy, w kreatywny sposób adaptujące dynamiczny potencjał zieleni i jej rozwoju w czasie. Obecnie bada rytuały troski o krajobraz i poszukuje języka dla roślinnych upamiętnień wraz z Fundacją Zapomniane.
W latach 2014-2019 pracowała dla kopenhaskiej pracowni SLA (strategy / urbanity / landscape). Absolwentka Uniwersytetu Kopenhaskiego i tutor kursu Design by Management na tej uczelni. Od 2019 prowadzi własną praktykę projektową.
Agnieszka Sobol — doktor nauk ekonomicznych, naukowiec, nauczyciel akademicki. Pracownik Instytut Ochrony Środowiska – Państwowego Instytutu Badawczego, stały współpracownik Uniwersytetu Śląskiego. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół interdyscyplinarnych zagadnień zrównoważonego rozwoju miast. Nagrodzona w ogólnopolskim konkursie wydawnictwa Wolters Kluwer oraz redakcji „Samorządu Terytorialnego” na najlepsze prace doktorskie z zakresu samorządu terytorialnego w 2010 roku za rozprawę pt. „Uwarunkowania zrównoważonego rozwoju w wybranych jednostkach samorządu lokalnego na przykładzie porównań Polska – Szwecja”. Nagrodzona w konkursie Polskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych w 2021 roku za monografię pt. „Miasta i ich mieszkańcy w obliczu wyzwań adaptacji do zmian klimatu” (P. Legutko, A. Rzeńca, P. Skubała, A. Sobol, PAN, Warszawa, 2020). Ekspert instytucji publicznych. Członek Polskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych oraz przewodnicząca sekcji klimatu Stowarzyszenia. Prezes Stowarzyszenia Mieszkańców Zagajnik. Radna jednostki pomocniczej. Zaangażowana w podnoszenie świadomości obywatelskiej i ekologicznej.
Krzysztof Wodiczko — artysta wizualny znany z wielkoformatowych projekcji na fasadach budynków i pomnikach. Od 1980 roku zrealizował ponad 90 tego typu prac w 20 krajach. Poprzez swoje realizacje i tworzone z myślą o nich narzędzia komunikacyjne, często we współpracy z lokalnymi społecznościami, skupia się na eksponowaniu defaworyzowanych głosów i ekspresji w przestrzeni publicznej. Prace Krzysztofa Wodiczki były prezentowane w ramach wielu międzynarodowych wystaw i festiwali sztuki, m.in. documenta w Kassel, Biennale w Wenecji, Whitney Biennial w Nowym Jorku, Liverpool Biennale w Wielkiej Brytanii oraz Yokohama Triennial w Japonii. Jest laureatem 4th Hiroshima Art Prize za “wkład międzynarodowego artysty w pokój na świecie”. Krzysztof Wodiczko był dyrektorem Center for Advanced Visual Studies MIT, dyrektorem programu “Art, Design and the Public Domain” w Harvard Graduate School of Design, a obecnie uczy jako Distinguished Visiting Professor w Weitzman School of Design na University of Pennsylvania w Filadelfii. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku, Cambridge, Massachusetts i Warszawie.
Szymon Zakrzewski — projektant, doktorant na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Swoją wiedzę i umiejętności projektowe wykorzystuje do komunikowania zagadnień, które mają na celu poszerzanie sfery publicznej. W swoich dotychczasowych pracach podejmował kwestie związane z edukacją i nierównościami społeczno-ekonomicznymi. Obecnie zajmuje się tworzeniem fikcji projektowych. W ramach pracy doktorskiej pisze alternatywną historię polskiego designu, która uwzględniałaby historię osób wykluczonych na terenie Polski między 1918 a 2018 rokiem.
KADRA:
 dr hab. Magda Kochanowska, prof. ASP |
 dr Karolina Dudek |
 dr Agata Szydłowska |
 dr Paweł Grobelny |
 prof. Grzegorz Niwiński |
 dr hab. Jarosław Kozakiewicz, prof. ASP |
 prof. dr hab. Michał Stefanowski |
Szymon Zakrzewski |
 Prof. Jerzy Porębski |